Έχω δηλώσει πολλές φορές πως λατρεύω τη δράση «τσάντα στο σχολείο». Είναι τα σαββατοκύριακα που μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα δίχως το άγχος του διαβάσματος. Είναι οι μέρες που γεμίζουμε το σακουλάκι της ψυχής μας με αναμνήσεις. Κι είναι αυτές οι αναμνήσεις που θα έχουμε για παρέα όταν μεγαλώσουμε.
Εκμεταλλευόμενες λοιπόν ένα τέτοιο σαββατοκύριακο, κι αφού είχα κάνει κράτηση αρκετές μέρες πριν, μαμά και κόρη παρακολουθήσαμε ένα πολύ ενδιαφέρον εργαστήριο στο Βυζαντινό Μουσείο, στο κέντρο της Αθήνας. Θέμα του, «Μικροί σταχωτές εν δράσει!».
Λέω «παρακολουθήσαμε» γιατί ήμασταν κι εμείς οι γονείς μαζί με τα παιδιά μας, και είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα εκθέματα του Μουσείου, τα οποία έχουν μια άλλη μαγεία. Μέσα στον συγκεκριμένο χώρο νιώθεις πως έχεις μεταφερθεί σε άλλη εποχή και σε έναν άλλο κόσμο.
Ενημερωθήκαμε για το τι σημαίνει στάχωση, για τις περγαμηνές, τους πάπυρους, το χαρτί, τα διάφορα βιβλία που ήταν γραμμένα στο χέρι και για το πόσο δύσκολο ήταν παλαιότερα να γραφτεί ένα βιβλίο.
Όταν τελείωσε η ξενάγηση, που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον τόσο των παιδιών όσο και το δικό μας, ξεκίνησε το εργαστήριο. Πρέπει να σημειώσω πως το συγκεκριμένο εργαστήριο έγινε στους χώρους όπου πραγματοποιείται η συντήρηση των εκθεμάτων, ένας χώρος που δεν είναι πάντα ανοιχτός για το κοινό. Εισχωρήσαμε κατά κάποιο τρόπο στα μυστικά και στο όμορφο κομμάτι του Μουσείου.
Εκεί τα παιδιά έφτιαξαν το δικό τους βιβλίο. Έκαναν δηλαδή τη στάχωση, τη βιβλιοδεσία. Η όλη διαδικασία είχε τόσο ενδιαφέρον που προσπαθούσαμε κι εμείς απ’ έξω να δούμε όσα περισσότερα μπορούσαμε. Ο ενθουσιασμός των παιδιών έφτασε στα ύψη.
Αφού τελείωσε το εργαστήριο, ευχαριστήσαμε τις κυρίες που ήταν υπεύθυνες για την πραγματοποίησή του, πήρε η μικρή μου το βιβλίο της μαζί και φύγαμε.
Αυτό τουλάχιστον ήταν το αρχικό μας πλάνο. Ο υπέροχος κήπος του ήταν μια ευκαιρία να παραμείνουμε και να απολαύσουμε τον χειμωνιάτικο ήλιο. Ξαναμπήκαμε στο Μουσείο κι αυτή τη φορά με την ησυχία μας είδαμε τα εκθέματα που δεν είχαμε προλάβει πριν.
Αργά το μεσημέρι φύγαμε και συνεχίσαμε τη βόλτα μας στο κέντρο της Αθήνας και καμαρώσαμε την αλλαγή της Προεδρικής Φρουράς. Στο μυαλό μας όμως ήταν έντονα όλα αυτά τα υπέροχα που είδαμε στο Μουσείο και που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα.
Κι επειδή κάθε φορά που μοιράζομαι κάτι με τα παιδιά, κάνω τον απολογισμό μου μετά, θα πω πως και για τη συγκεκριμένη ημέρα η κούρασή μας ήταν μεγάλη αλλά οι εμπειρίες μας πολύ μεγαλύτερες!
