Ιστορίες

Λίγοι ήταν εκείνοι όπου γνώριζαν το πραγματικό της όνομα, το «Αργυρώ». Της άρεσε κι είχε μάθει να ακούει σε αυτό το όνομα.

Πρώτη ήταν η μητέρα της, που τη φώναζε έτσι επειδή

Ωραίο το καλοκαιράκι αλλά πάει, έφυγε, και τώρα μπορεί να χαμογελάμε που τα παιδάκια μας θα πάνε στην επόμενη τάξη αλλά βαθιά μέσα μας ξέρουμε πως το πρόγραμμα θα είναι για άλλη μια χρονιά βαρύ

Η ζωή της διπολικής μητέρας μου ήταν σαν ρόλερ-κόστερ. Είχε τα πάνω της και τα κάτω της, κατάθλιψη και μανία. Υπήρχαν όμως και στιγμές που περνούσε από εκείνο το σημείο μηδέν.

"Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ο τοκετός θα ήταν εμπειρία ζωής. Ευτυχώς για μένα... όμορφη".

"Όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος το μόνο που σκέφτηκα ήταν ότι ήθελα να γεννήσω

Λένε πως τα παιδικά χρόνια είναι ανέμελα και ξέγνοιαστα, σαν καλοκαίρια. Λένε πως το να είσαι παιδί είναι το πιο ωραίο πράγμα και συστήνουν στα παιδιά να μην βιάζονται να μεγαλώσουν.

"Σήμερα γιορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου!". "Δηλαδή, μαμά, τι σημαίνει αυτό;". "Θα σου πω μια ιστορία για να καταλάβεις".

Μια μέρα που η Παναγία προσευχόταν στο σπίτι